Thursday, March 4, 2010

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಚೆಲುವೆ..!!

ಸದಾ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ, ಅಥವಾ ಇಲ್ಲ-ಸಲ್ಲದ ಸುತ್ತಾಟದಲ್ಲಿ ಓದು ಬರಹ ಕಡೆಗಣಿಸಿದೆ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ನಾನೊಬ್ಬ ಹವ್ಯಾಸಿ ಬರವಣಿಗೆಗಾರನಲ್ಲ. (ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದದ್ದನ್ನು ಬರೆದು ಬರವಣಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೆಂದರೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ.) ಬರವಣಿಗೆ ಎಂಬುದು ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಬಂತು, ಯಾಕೆ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆಂಬುದಂತೂ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ನಾಲ್ಕು ಅಕ್ಷರ ಗೀಚುವುದು, ಅದನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿಟ್ಟು response ಹೇಗಿದೆ ಅಂತ wait ಮಾಡಿ ನೋಡೋದು. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಹುಚ್ಚನಂತೆ ಅಥವ ಹುಚ್ಚುಹಿಡಿದವನಂತೆ ಮಾತನಾಡುವುದು.... ಈ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಲೇಖನ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ....!!!!!


ಎಲೆ ನನ್ನ ಹುಡುಗಿ ... ನೀನು ತಡವಾಗಿ ಪರಿಚಯವಾದೆ ಅಂತ ಸಿಟ್ಟೇನಿಲ್ಲ

ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಾಗುವುದು ನಂಗೆ ನಿನನ್ನು ಕಂಡು!

ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ, ಏನೇನ್ದುಕೊಳ್ಳುವೆಯೋ ಎಂಬ ಸಂಶಯ ನನಗೆ.,

ಸಲುಗೆಯ ಭರವಸಇಂದ ಬರೆದಿರುವೆ, ತಪ್ಪು ಕಂಡಲ್ಲಿ ಮುನುಸಿಕೊಳ್ಳ ಬೇಡ ಗೆಳತಿ.. please..!!

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಚೆಲುವೆಯೇ,

ನನ್ನ ಮನದ ಸೌಂದರ್ಯವೇ..!!

ನಿನಗೊಂದು sweet good morning, ಇನ್ನು ಬೆಳಗಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಕೆಲವೇ ನಿಮಿಷ. ನೀನಿನ್ನೂ ಬಣ್ಣದ ಚಿತ್ರವಿರುವ, ಅಗಲವಾದ bedsheet ಕೆಳಗೆ ಮೊಲದಂತೆ ಮುದುಡಿ ಮಲಗಿರುತ್ತಿ. ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಹೊತ್ತು,.? ಏಳು ಪುಟ್ಟ ಬೆಳಗಾಯಿತು. ಹಾಲಿನವಳು ಬರುವ ಹೊತ್ತಾಯಿತು..! ಬಿಸಿಯಾದ ನೀರು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ  ready ಆಗಿದೆ. ನಿದ್ದೆ ಕಣ್ಣಿನಲಿ ಎದ್ದು ಬಚ್ಚಲಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ಬೀಳಬೇಡ ಹುಷಾರು...!!.......!!!!!

ಯಾಕೋ ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಣು ಮುಂದೆ ಬಂತು. 

ಬೀದಿ ದೀಪದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ನೀನು ಸರಸರನೆ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಕಾಲ ಕೆಳಗಿನ ಮರಳಗಬೇಕೆನಿಸಿತು., ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ Road ನೋಡಿ ಬರಿ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳು,  ಅಷ್ಟೊಂದು ಪ್ರೀತಿ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. he he he ಅದಾದಮೇಲೆ ಇಬ್ಬರ ಮಾತುಗಳು ಮೌನವದವು, ಮನಸು ಹಪಹಪಿಸ ತೊಡಗಿದವು. ಆದರೆ ಯಾಕೋ ದಿನಗಳು ಮತ್ತೆ ಅಸಹನೀಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿವೆ, ಎಷ್ಟು ಬೇಡ ಅಂದ್ರು ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತಿದೆ.

ಅದೆಷ್ಟು ಚೆಂದನೆಯ ದಿನಗಳು ಅವು. ನೀನು ಹಾಡು ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ, ಹಾಡಿನ ಭಾವ ನನ್ನದಾಗಿತ್ತು., ಮಾತು ಇರದೇ ಇದ್ದರು ಎಷ್ಟು ಮಾತಾಡುತ್ತ ಇದ್ದೆವು.

ಅಂದು ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ಪ್ರೀತಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ನನ್ನ ಮನಸು ನಿನ್ನ ತುಂಬಾ miss ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ನೀನು ದೂರ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಒಮ್ಮೆ ಯಾಕೋ ನಿನ್ನ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿತು. ಆದರೆ ಭಯ...  ಕೊನೆಗೆ ನಿನ್ನ ನೋಡುವ ಬಯಕೆಯ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ, "ಪ್ರೀತಿ" ಎಂಬ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದೆ., ಅಲ್ಲಿಂದ ನಾನು ಎಷ್ಟು ಕಾಲು ಜಾರಿ ಬಿದ್ದೆ ಎಂದು ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ ಬಿಡು.. ಮತ್ತೆ ನಾನು ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ serious'ಆಗಿ think ಮಾಡಲು ತುಂಬಾ ದಿನಗಳು ಬೇಕಾಯ್ತು..!!

ಸಂಭಂಧಗಳು ಗಾಳಿಪಟದಂತೆ ಜಂಗಾಡುವುದು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ, "ಜೀವನದ ಮಹತ್ವವೇ ತಿಳಿಯದ ನನಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಹತ್ವ ಹೇಗಾದರೂ ತಿಳಿದೀತು ಹೇಳು? ಜೀವನ ಬಂದ ನಂತರ ಬಂದದ್ದಲ್ಲವೇ ಪ್ರೀತಿ?" ನನ್ನ ಮನಸು ಹೀಗೆ ನನ್ನ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು. ವರುಷಗಳ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ನೀನು ನನಗೆ ವರವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ... ಇಷ್ಟೊಂದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನಿನ್ನ ಮಾತಾಡಿಸಿದ್ದು ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಾಯಿತು. ನಿನ್ನ ನಗು, ನಿನ್ನ ಪಟ-ಪಟ ಮಾತು ಎಲ್ಲ ನನಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಯಿತು. ಮತ್ತೆ ಇನ್ನನ್ನು miss ಮಾಡ್ಕೊತೀನಿ ಅನ್ನೋ ಭಯನು ಇತ್ತು... I was very concious when speaking to you. ನಿನಗೆ ಹೆದರಿ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಎಚ್ಚರಿಕೆ ವಹಿಸುತಿದ್ದೆ, ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವಾಗ ತುಂಬಾ practical'ಆಗಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಇಂದಿಗೂ ನನಗೆ ಹಾಗು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದ್ದು ಎಂದರೇ, ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಏನಿತ್ತು? ನನ್ನನ್ನು ಅಷ್ಟು ವರ್ಷ ದೂರ ಮಾಡುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯಾದರೂ ಏನಿತ್ತು? ನನ್ನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಿನಗೆ ಕೊಪವಿದ್ದರೆ ಕ್ಷಮಿಸು.. ಹಾಗೆ ನಿನ್ನ ತಪ್ಪು ಇದ್ದರೆ ಒಪ್ಪಿಕೊ... ಎರಡು ನಿನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ...!!

ಈಗ ಮತ್ತೆ ..... ವರ್ಷಗಳು ಆಗಿವೆ, ಆದ್ರೆ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ಪ್ರೀತಿ, ಒಲವು, ಯಾಕೋ ಇನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಆದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ.. ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧ ಏನು, ಯಾಕೆ ನೀನು ನನಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಇಷ್ಟ...?? ಇದು ನಿಘೂಡ ಪ್ರಶ್ನೆ..?? ಇದು ಪ್ರಶ್ನೆ'ಯಾಗಿ ಇದ್ದರೆ ಒಳ್ಳೇದು, ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಯಾವ relationship ಇರೋದಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ, ಇದ್ದರೆ ಅದು ನನಗಂತೂ ಬೇಡ.

ನಿಜ ಹೇಳಿದರೆ ನಿನಗೆ ಬೇಸರ ಆಗಬಹುದು, ಆದರೆ you know it very well that I like you. ಇದನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ತಿಳಿಯಬೇಡ. ಇಷ್ಟು ದಿನಗಳ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ "ಪ್ರೀತಿ" ಎಂಬುದು ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಆಳವಾದ ಮನದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಿದೆ ಅಷ್ಟೇ. ಇವತ್ತು ನಸು ಮುಂಜಾನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾಕೋ ಇದೆಲ್ಲ ನನ್ನ ತಲೆಗೆ ಬಂತು., ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಬೇಸರವಾಗಿತ್ತು, ಹಾಗೆಯೇ ನಿನಗೆ ಹೇಳಲೋ ಬೇಡವೋ ಎಂಬ ಭಯವು ಕಾಡಿತ್ತು. ಇಷ್ಟು ವರ್ಷದ ವರೆಗೂ ನನ್ನನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ನೀನು 70 ವರ್ಷದ'ವರೆಗೂ ನನ್ನ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತು.. :-) :-)

ಇನ್ನು ಬರೆಯುವ ಹಂಬಲ ಇದೆ ಆದರೆ ಅತಿಯಾದರೆ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ...
ಯಾಕೋ ಮುಗಿಸೋಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು "Absence makes the heart grow fonder" ನಿಜ ಅನಿಸ್ತಿದೆ ಅಲ್ಲಾ?
ಸರಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೊರಡೊ ಟೈಮ್ ಆಯಿತು ನಾನು ಬರ್ತೇನಿ..!!

Regards,
ಅವಿನಾಶ್.

No comments:

Post a Comment